Nakahinumdum kaayo ko sa mga panganod
Saputon ang gapanlugnot
Gapangitngit sa kalangitan
Tun-hay sa pagpasamot sa kasub-anan
Morag akong paghibi nga hilom
Dili madala ug hapuwap sa istorya
Dili matambalan ug maski unsa.
Nakahinumdum kaayo ko sa kilat
Mura’g imong paningka
Nga lupig pa’g panagpa’g panipa
Sama sa abtik nga lagaraw nga
Mihiwa sa ining kasing-kasing
Dili na mabuak pa sa taman.
Dili na mahigugma kon dili man ikaw.
Nakahinumdum kaayo ko sa dalugdog
Sama sa kakusog sa akong
Pagbasol nga harus ngadto sa langit
Apan walay na’y makasaba pa sa
Sulod ning dughan ko
Dili na mahilom sa pag bakho
Dili na makalimot sa dalit mong pagbiya.
Nakahinumdum kaayo ko sa ulan
Abi ko gani sila akong mga luha
Hinay usa, dayon mukusog sa pagtulo
Samtang gidawat mo ang payong ug mibiya
Milakaw ilawun sa gamayng panganod, kilat ug dalugdog
Nga milimpyo sa tanang sugilanon nato.
Kon gani mubalik pa ka,
Balik na samtang abri pa ang pwertahan.
Dali, sulod samtang hinay pa ang ulan.
The Lamentations 